Bez bebek Şiiri - Ahmet Ayar

bir tarafta sen, ben bu tarafta
beton duvarlar titriyor arafta
tozlu her yer, sessizlik rafine
sanki karanlık küsmüş güne
kaypaktır tutunduğun duvar
soluduğumuz bir nefes var
bir daha güneş ısıtır mı tenimizi
su ıslatır mı bir daha dilimizi
bilmem
bu güneş aydınlatır mı bir daha ilimizi
toprak yarıldı bağrından
hatıralarımız,
ya anılarımız
anılır mı başkaları tarafından
kaldırın o bez bebeği taşın altından…