Ararım seni karış karış her yerde
Samsun'da, Urfa'da, Adana'da
Bölgenin her toprağında
Ararım seni daima.
Sensiz olamadığımdan ararım
Bizi 8 sene futbola hazırladılar
Sonra basketbol maçına çıkardılar
Biz bir koyunduk bize yürümeyi öğrettiler
Ve sonuç belli kurta karşı koymayı sordular
Yapamadık tabi ki de bizi en derine attılar
O kör ateşli kuyuya
Güneş yüzüme vurur
Sabah gözümü alır
Bir güzele gönlümü kaptırdım
Kalbim alır fırlatır.
Güneş doğar ve batar
Karı severim çünkü hava gri ile boyanmış gibidir
Çatı pürüssüz beyaz misalidir
Ama ben çıkamadım
Bir adım bile atamadım
Peki neden?
Hasta mıyım hayır
Gözünü kapatır insan bakarki hayatı kapkaranlık
Peki neden kapadı gözlerini zamanımı geldi
Birşeyden mi korktu
Bir anlığına keder mi bastı
Bu insana ne oldu?
Biz bu hayata geldik ve gözümüzü açtık
Herkes gibi bizde ağladık
Aslında gerçek acıyla o zaman tanıştık
Ama anlamadık acıların başlangıcı olduğunu
Hayat acılarla dolu kör bir ateş kuyusudur
Biz çıktıkça daha fazlası gelir ve kuyudan asla çıkamazsın
Yağmurlu günün öğleninde
Giderdim yol üzerinde
Birden bir çocuk gördüm
Elinde şemsiye
Sopa gibi çeviriyordu
Bir şeyden korkmuştu
İşte geldik istasyon yerine
22.15 son tren
Çekip gitmek o kadar zor ki
Kalbim ağrıyor
Canım acıyor
Sen gelir misin bilmem
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!