Akşamdan kalma Pera;
arpasuyu anason kokuyor!
Bir de buna kesif bir idrar kokusu karışmış.
İĞRENDİM!
Hafif hafif yağan yağmur,
İstiklal caddesini temizliyor.
Cadde her zamankinin aksine tenha.
Galatasaray dan Tünel e doğru yürürken;
duvarlarda, kapalı dükkân kepenklerinde
sarı kırmızı yumruk işaretleri var.
ŞAŞIRDIM!
Bir dükkanın tentesi altında,
simsiyah giysili bir kaç Roman müzisyen,
hüzünlü bir melodi çalıyor.
DİNLEDİM!
Viyana dan girdiler, Kasımpaşa dan çıktılar.
GÜLDÜM!
Umursamaz halleriyle umursanmak istiyorlardı.
DÜŞÜNDÜM!
Onlar bilebilen değil;
enstürmanlarını iyi çalabilendi.
KISKANDIM!
20/10/2012
Kayıt Tarihi : 5.11.2014 16:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Geceyi yaşadık, eğlendik, içtik — biraz anason, biraz hatıra, biraz hüzün. Ama biz şairiz; gülüp geçmeyiz, bakarız ve görürüz. Gecenin ilk saatlerinde Istiklal caddesinde başladı gozlemim. Yağmur ince ince yağar ve temizlerken caddeyi, Pera nasil nefes alıyorsa onu koklattı bize: arpasuyu, idrar ve geçmişin ağır soluğu. Her adımda bir iz: duvarlarda, kepenklerde sarı-kırmızı yumruklar. Büyük Galatasaray taraftarının, bu şehre kazınmış aidiyetinin izleriydi... Her yerdeler — Tentenin altına sığınmış Roman müzisyenler, herkese başka bir melodi sundular. Kimine Viyana’dan, kimine kalbinin en kuytusundan. Dinledik. Güldük. Düşündük. Kıskandık. Bu şehirde sabah, herkesin kendine ait bir gece geçirdiğini hatırlatır. Ve şair, gözlerini silip caddede yürümeye devam eder. Umut Engin Deniz
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!