Allah’ın sevdiği kul, zulme karşı durandır;
Zulüm denen zehirin, panzehiri Kur’ân’dır.
Siyonistler vurdukça, dönüyorsun şaşkına;
Ey uyuyan müslüman ! Uyan Allah aşkına!
Ey müslüman! Kurtul yürek pasından;
Korkma ! Kınayanın kınamasından.
Bir taş atsaydım eğer, kör kuyu ses verirdi;
Ya şu insanlık nerde? Hangi deliğe girdi?
Siyonist eşkiyâlar, avaz avaz her yerde;
Allah için haykıran, babayiğitler nerde?
Dünya müslümanları, Kur’ân’dan uzaklaştı;
Bu nedenle küresel şeytanlara yaklaştı.
Tüm dünya devletleri, oldular eli kanlı;
Bir tek Türkiye kaldı, dünyada delikanlı.
Yedi düvel, zulümde birleşseler ne çıkar;
Zâlimlere "dur !” diyen, yeni bir Türkiye var.
Tüm küffar orduları, olsalar da müsellah;
And olsun ki; her zaman LÂ GÂLİBE İLLALLAH.
Ölümü öldürdükçe, bu milletin neferi;
Yazacaktır tarihler, daha pek çok zaferi.
Kayıt Tarihi : 7.5.2020 04:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!