Tapular; bir nefeslik saltanatın tâcıdır ,
Unutma ki; her insan, dünyada kirâcıdır.
Kâmil insan odur ki; hiçbir şeye şaşırmaz,
İçin için kaynar da, köpüğünü taşırmaz.
Her yeni gün bembeyaz bir sayfadır önünde;
Ne yazarsan şâhittir, sana mahşer gününde.
Bir mevtânın sırtında, takvâ hırkası varsa;
Cennet bahçesi olur, iki metrelik arsa.
Ne şan şöhrete koşar, ne Hakk yolundan şaşar,
Güzel insan odur ki; öldükten sonra yaşar.
Allah rızası asıl.. Geri kalan fasıldır ;
Fasılların içinde, aslı bulmak asıldır.
Günümüz insanı, maddede etkin;
Dünyaya tapınmış, mânâda bitkin.
Moda sık sık değişen bir hevâ dürtüsüdür;
Oysa hiç değişmeyen, iffetin örtüsüdür.
Bir lokma da olsa haram yediğin,
Sırçadır.. Kırılır, ahlâk dediğin.
Yoksa bir insanın, vefâsı ahde;
Bil ki, îmân dahil, her şeyi sahte.
Kayıt Tarihi : 7.5.2020 00:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!