Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
bilirsin ustam,biz hikayelerin hep sonlarını biliriz öncesiyle pek ilgilenmeden...kimse bilmez hikayenin başını ya da ortasını.sonunda gözlerine,kulaklarına çalınan neyse odur onlar içn bütün hikaye...hayat bize kendi hikayesini okuyor Muhlis hocam.....öznesi biz olan cümlelerde biz hiç olmamış olsak da...hep hayatın bizi çizdiği portrelerle ilişkidedir insanlar bizim kendimizle değil...bilirim beydaş onbaşının hikayesini de bey-ken beydaş olmayı da....ve senin hikayeni de bilirim Bey'im,Mir'im,Pir'im Üstadım....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta