Sokağı;
ağırlığınca,
kuşanıp kambur sırtına,
sinmiş zifir kuytuluğa! ...
Ayaz pörsütmüş ellerini gecenin,
bir ses uzağında;
I
evvelinde bir güzellik cemresi düştü
o handân cemâline
yeryüzü kıskandı
sana râm oldu gökyüzü
Devamını Oku
evvelinde bir güzellik cemresi düştü
o handân cemâline
yeryüzü kıskandı
sana râm oldu gökyüzü