Burası çok beyaz sevgili, gözlerimi alıyor bu ruhsuz duvarlar
Bazen parmaklıklar ardındayım, bazen uçsuz bucaksız bir bahçede
Seni bekliyorum, hani o her şeyi yakıp gittiğin o köşe başında
Hemşireler geçiyor yanımdan, adımı fısıldıyorlar soğuk nefeslerle
Ben onlara senin adını söylüyorum, bilmedikleri bir duayı okur gibi
Aklım bir kuş olup uçuyor pencereden, senin olduğun o yalan şehre.
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta