Bulutlar koşturuyor gece gök yüzünde,
yağmurlarını saklayıp.
Rüzgara salmışlar kendilerini.
Gözyaşlarını akıtacak kuytuyu arıyorlar.
Kimi beyaz, kimi gri, kimisi simsiyah...
İçindekilerinin ağırlığından olsa gerek.
Bazısı dayanamıyor sessiz bir köşe bulamadan
hıçkıra hıçkıra, katıla katıla ağlıyor.
En güçlüsü beyaz olanları, sanırsın derdi yok...
Gülücükler atıp geçiyor üstümden dans edercesine.
Sonra bir tenhada bırakıyor içinde ne varsa.
En çok ona yakışmıyor ağlamak.
Beyazın ardında gizlenen fırtına,
sessizliğini göğe çalıyor.
Her damla, saklanmış bir sır gibi düşüyor,
ve yeryüzüm o sırların altında ıslanıyor.
29/09/2025
00:29 #wahran
@demlenmisSiirler
(598)
Demlenmiş Şiirler 2
Kayıt Tarihi : 5.10.2025 19:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!