Kusursuzdur şehirlerin cılk yalnızlığı
Susayışa benzer suskunluğu insanın
Yufkadır yüreklerin cürümsüz cahilliği.
Andırır halı altında inatçı bir lekeyi
Göğe doğru şartsız uzama sevdalarıyla
Bungun sabahlarda gülüşen çocukların.
Bir anne yüz çevirince evladına
Soğuk evlerde uykusuz geceleri
Acıya susturur bedenleri rüzgar
Fırsat kollar iğrentisi şehrin
Yarınca göğü yağmur sancılarıyla
Hatırlatır inen yolcuyu metruk gar.
Akşam ezanlarının kudsiyetiyle
Silkinir uzaklara bakınca gözlerim
Daha bir kedi sevesim gelir sokaklarda
Kabarır iştiham somun kokan sofralarda
Bekaretiyle kalmış omuzlara nefretim
Artar akşam ezanlarının kudsiyetiyle.
Ey huzur loşluğuna küskün şehir
Dudaklarına payam çiçekleri serpeyim
Bitirme sundurmalarda toy aşkları
Göçen kuşları durdur kardeşliği getir
Badısabalara barıştır tekinsiz ağaçları
Dudaklarına payam çiçekleri serpeyim.
Kayıt Tarihi : 9.8.2024 17:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!