I
anlaşılmayan çabası sevginin
yüzdeki gülümseme
düşünler de yenik korkuya, tavır ki
en mükemmeli riyanın
II
okyanusa meydan okuyor
ölüyor bir kaşık suda gökyüzü
gül açıyor, sinesi kar
sevgili diyorum, yabancı
III
toleranslı kullarından değilim tanrının
ben, varlığa doğmadım
sermayem,
çarpan yüreğim, tırnaklarım
IV
bir semazenim
ayağımda zincir elimde umut
kirini çalıyor alnıma güneş
ay pas tutuyor tenimde
V
sahipsiz bir bulutum
vurabilir mi dünya sesimi
eridikçe artıyorum
değmiyor ki ateş tutulmaya
çatlıyor düşümün sırça sarayı
kör, sağır, dilsiz ve tensiz
erdemim ben
VI
gözümde gece renkli bir sancı
ırmağa akan bir söğüt gölgesi yüreğim
her esinti
bir gemi kaldırır içimden
biterim sessizce
...
yine unuttu doğum günümü kardeşim
ölümü de anmayacak..
Kayıt Tarihi : 4.4.2005 14:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

SU GİBİ Şiir Grubumuz 25.07.2005 tarihinde kuruldu...
katkılarınız ve desteklerinizle bugünlere kadar geldi...
tartışmalar oldu, acılar paylaşıldı ve mutluluklar çoğaldı...
ve edebi adımlarımız güçlendi...
31.01.2008 tarihinde kapanacak olan grubumuzu önemsediğiniz,
çalışmalarımıza eşlik ettiğiniz için teşekkür ederim...
edebiyat adına, şiir adına daim başarılar dilerim...
Merâl Özcan
TÜM YORUMLAR (2)