Besbelli Şiiri - Murat Akyol

Bir zamanlar ben; bir deli,
Bir sağanak buluttum...
Sen; ince parmaklarınla uçuşan o saçlarını toplarken?
Zor oldu,
Zorlu oldu ama
O saçları ben, biraz önce unuttum!

Sonra, sırf sana rastlamak için;
Eski “atlas”ların sayfalarını karıştırıp, durdum öylece.
“Şimdi bir deli yağmur yağsa” dedim
Şu, adının telaffuzu çok zor olan
İşaret parmağımın ucundaki kızgın çöle.
Yağmur yağsa, seller aksa da; Arap Kızı camdan baksa hani? ...
Çocukluğumun korkuları bile sevilirdi inan?
Yeniden sana çiçeklenecekse gönlüm,
Besbelli!

İstemeye istemeye, deli dolu büyümüşken;
İsim-hayvan-bitki-şehir oynamakta bu ara, güzelim çocukluğum.
Bense hala, senle ilgili hiçbir otobüsün
Ne geldiği
Ne geçtiği,
Ne durduğu
Ne de gelmesinden umutvar olduğu
Bir otobüs durağı yolcusuyum.

Sana,
Gönül rızamla
Koskoca bir hayatı, bile bile vakfetmiş gibiyim?
Sanki yağacak bir bulut... Ve sanki gözleri nemli...
Ama olsun!
Biliyorsun, kavuşunca adı "aşk" olmuyor?
Kavuşamayanların ki gerçek aşk zaten...
Besbelli!