Beş tunç tas Şiiri - Hüseyin Demircan

beş tunç tas has hoşaf içmeli kişi
başarım için dil eğitim işi
fırlat at hafifce kavisle taşı
ağaç içi kuş bil ürkmeden kalkar

insan düşmanı sırf sinir pis hiddet
ikaz et eşin dost esirge şiddet
beklemez top atış hiç uzun müddet
kartal kalkar dal sarkmadan kalkar

teslim ediş sokum haşa kabire
saplanır şol surat şekle habire
şapşalca çökme sen asla tabure
acemi berber baş kırkmadan kalkar

bas düşürtüp sabun incir burkulur
göğüs ucun hoş yaş temas irkilir
göbek taş tas içre silker silkinir
başı üstün hiç su silkmeden kalkar

işte sapan icat övünç mucite
uçuşu zor cik cik üç adım öte
ince ayak başı basacak çite
yükselse kuş kanat çırpmadan kalkar

borç ödünç içre su beşeri harcar
kurt salar sürü iç parçalar kırçar
alışık ne şaşar şaşırır sürçer
şaşmaz dil ses hece burkmadan kalkar

üç beş tas içsin kuş serçesi geçen
azimle delermiş taşları sıçan
has hoş öz kendi dil şerbeti içen
kanat çırpar ufka korkmadan kalkar..