Beş Kuruş Etmez Şiiri - Sami Demirkol

Kayboldu hak, hep bozuldu ölçü, mizan;
Şimdi sinsi yılan olmuş bütün dostlar.
Kaynamıyor eskisi gibi şu kazan,
Kınalı bir kuzu olmuş kurttan postlar.

Menfaat, sarsılmaz altından taht kurmuş;
Doğruluk, uzak menzilde kerahette.
Hak bilene gelen vurmuş, giden vurmuş;
İnsanlık, dönülmez sonsuz seyahatte.

Dünyası dünden ipotekli yalana,
Haramlar, nefesinin birinci ritmi.
Uzaktan baksan benzer kâmil insana,
Yaklaşmadan bilmezsin, köpek mi, it mi?

Nasibi yok hukuktan, ne haktan yana;
Ne doğruluktan ne de bir insanlıktan.
Rüyasında, güneşe hasret bir an'a
Hiç çıkamamış zifiri karanlıktan.

Ne hayırdan pay, ne güzelden neşesi;
Çağırsan hiç gelmez, kovsan bile gitmez.
Hep dünyadan yana bütün endişesi,
Adı kıymetsiz, soyad beş kuruş etmez.
— SAMİMİ