Bero Ali Şiirleri - Şair Bero Ali

4:17 ' di saat ...
Uyku tutmadı bı türlü..
İçine doğar ya hani insanın,
Öyle karanlık geceler...
Şehri saran bir ölüm sessizligi..
Gökyüzü ağladı...

Onca yıl sonra bile,
gecenin 2'sinde ne diye gelirsin ki aklıma ?
Ne diye çalarsın zamanımı ?

Seni düşünmek, vakit kaybı !
Seni özlemek,kan kaybı !

Yandın! Kül olmadın!
Yağdın! Sel olmadın!
Sevdin! Yâr olmadın!
Öldün! Toprak olmadın!

Ağırdır, yürekten sevmek..

Gözlerin yorgun,bakışların ırak,
Ay bile sönük,gece küskün sana..
Bir ben kalmışım,
Sana inat parlayan geceye..
Bir ben kalmışım ,
Sana inat yosun tutmuş kalbine..

Sanki böyle tuzak gibi seni sevmek,
Kapılırsam kurtulamam!
Sanki sen benimsin de değilmiş gibi.!
Aşk mı Ceza mı belirsiz..
Sanki yüreğim avuçlarında,
Kıpırdarsam ölürüm!

Sen varya sen!
Gözlerinin içi gülen,teni misk-i amber kokan;
Damarlarında şefkat akan Adam!
Sen varya sen!
Gözleri sahte gülen,tenine başka tenler karışan;
Damarlarında ihanet akan Adam!

Doğduk soran olmadı,
Öldük soran olmadı.
Vur kadehi,iki tek atalım;
Bu gece de bizden olsun!
Şerefine! Vesselam...

Ağırdır sevmelerim benim..
Öyle ruhsuz değil,
Yürekten iç ısıtan türden..
Hani birazda asi !
Kimi zaman demli acı bir çay tadında..

Gözlerindeki ışığa sevdalandım ,
yolumu aydınlattın..
Yeşili daha bi sevdim seninle,
baharı getirdin gönlüme..
Sevdaya dair herşey, Sensin aslında...

İnsan birine ,Can olur mu,Kan olur mu?
İnsan birine,Nefes olur mu?

Sesi, gözleri, gülüşü,kokusu,teni ...
İlaç olur mu insan birine !