Yağmurlar.
Kalbim ağzımda.
Yarim uzakta.
Uçurum gözleri habersiz bakmakta.
Ah bir gülse, yaşlarım azapta.
Ağlasam fark edilmez,
Aynı saatte,
Şehrin iki ucunda,
Ben senden kalanla,
Sen bana bıraktıklarınla,
Oturur bir banka,
Yakarız birer sigara.
Eşi benzeri bulunmayan sokaklarda,
Gecenin ahenginde başbaşa bulunurken,
Başımı omzuna yaslarken,
Hayaller kurardık,
Ölmeden önce.
Üzgünüm.
Ben hiç değişmedim.
Seni sevmekten bir an olsun vazgeçmedim.
Yüreğimi dağladılar, hayata bağladılar.
Ben yine seni sevdim, seni özledim.
Sıkışıp kaldım dar sokaklarında,
Sonsuz dudaklarında,
Beni benden alan kokunda,
Seni sensiz seven kollarımda.
Bunca yıl çektiğim acıların ilacısın,
İlacımsın, bensizliğimde içtiğim bir şişe şarapsın,
Beyaz teninden bir şey eksilmez çokça gül döktürürsün uğrunda,
Ben senin uğrunda adsız kalırım, isimsizce seslen bana.
Yıllandıkça yarınımdan bana kalan bir hatıra olma sakın!
Islansın yatağım seninle geçen gecelerim sabahsız kalsın.
Seni hatırladıkça,
Bir sigara yakıyorum.
Adeta bi ritüel gibi,
Şarkılarımızı tekrarlıyorum.
Umudumu yitiriyorum.
Yavaş yavaş hissizleşiyorum.
Şimdi hasretiz.
Bir çiğ damlası gibi,
Suya hasretiz yarim.
Susuzluk dudaklarımızın kuruluğundan,
Sensizlik kalbimin çatlaklarından belli olurken;
Bir damla suya hasretiz yarim.
Korkuyorum, soruyorum,
Kendime, neden?
Neden yapıyorum kendime bunu.
Düşmanıyım belki de, ruhumu,
Yoruyorum yersiz yere, yolumu
Uzatıyorum sonsuz yere…
Yırtık ve tozlu bir tuvale çizmek gibiydi seni anmak,
Hatıralarımda kalan; parçalara ayırılmış suretinle,
Kalbimin derinliklerine gömülü hasretinle,
Eski bir şarkı açtım yine yaşamak; yine yaşatmak için.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!