Ruhum bir Hazerfan,
Beden ruha gardıyan,
Benim kavgam,
Yaşam sevdam.
Kabullenip dünya hali
Çığ gibi yıkıp geçmek için
Önce kara kuru bir tepe olmalı
Günlük güneşlik günler
bekletecek eli mahkum.
Önce ilk kar yağacak,
sonra lapa lapa.
Bir acıyı yalanla unutmaya çalıştım,
Yaramı yalanlara razı edip,
Kendimi yalanlarımla
bir avuttum, bir avutamadım.
Sevdim dedim senden her nefret edişimde,
Öptüm her öldürüşümde,
Küçük bir kız çocuğunun
gözlerinden bakınca hayata
daha saf ve masum
sonraki adımı düşünmeden
şimdiki adımınla oynamak gerek seksekleri
Yediğim kazıklardan
çok şismanladığım için
Kazık diyeti yapıp
Mümkün olduğunca
kibrit kutusu büyüklüğünde yiyiyorum artık.
Bazen ölçüyü kaçırdığımda olmuyor değil,
İnsanlara sinirlenmek onları değiştirmiyor,
Onlar değiştirilmeye çoğu zaman değmiyor,
Kabullenip ısrar ettiğinde hayatında tutmak için
Kendini yıpratmak kaçınılmaz oluveriyor,
Kendini yıpratıp üzülmektense onları kazanmak uğruna
Terketmeli onları kaybetme duygusunu tatmaları için
Ah o ani esen ters rüzgar yok mu,
Beni işte o mahvetti.
O rüzgarda vurulmuştum
uçuşan eteğine ve sana.
Neyseki sonra
daha iyi tanıştık da
Eskiden telefonlarımız yoktu
ve şarja takmazdık.
Mesela tek bir mesaj ile
terkedilmekten korkmazdık.
Aramadığına yanmazdık sevgilinin,
bilirdik pastahane köşelerinde
Birilerinin çıkıp;
"Hangi rüzgar attı seni böyle? " demesi için,
önceden bir fırtınanın
alıp götürmüş olması gerekir
seni uzaklara.
İçinde rüzgar geçen bu soru
Sen henüz terketmeden,
Sanki şimdiden gittin,
Zorunlu ayrılık oldu ya,
İşte orda ben bittim
Sermayem yüreğimde,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!