Benim Sandığım Her Şey. Şiiri - Sancar Can

Yorgun gözlerimi dolaştırdığım şu
suskun gecede ben olmayan,
benim olmayan ne çok şey var…
Ben sandığım bir yığın yabancı heyyulalar,
bir eğreti gibi üzerime yapışan benliğime sinmiş
peşimsıra gelen fahişe günahlar,
kalbimi kalbinde hissettiğim,
ruhumda korkak bir mayına dönüşen sahte sevgiler,
derinliğinde kaybolduğum sonu görünmeyen yaşam kırıntıları,
anlamsızlıkla sürüklenirken yine de
anlam aramaya çalışan başıboş bir rüzgarın savurduğu
zavallı yaşama inancım,
durmadan beni çağırdığını sandığım bir oyuna dönüştürdüğüm ölüm,
tüm sayıklamalarım, avunmalarım,
kendimi yaşamak zorunda olmaya ikna eden kim olduğunu
bilmediğim öteki yanım,
belki de kendimden bile çok sevdiğim sevgi katili Tanrı kulları,
en çok da bir çıkmazdayken kendi olan hakiki kimliğim,
sonunun ne olacağına artık önem vermediğim
bensiz başlayan sonsuz hikayem,
karanlığı seven hep aydınlıktan kaçan
çocuk benliğim…
Hepsi, her şey, herkes…
Ve ben, benim dediğim
ne varsa onun aldanmışlığıyla
kapıyorum gözlerimi.
Yalnızlık, gecemde çoğalıyor…