Benim olmayana Şiiri - Murat Ülkü

Benim olmayana zerre ilgi duymam,
Sahibi kimdir, ne bilirim, ne sorarım.
Belirsizlik kuyusunda harcanacak vaktim yok,
Hayat kısa, bir solukta ziyan olur keyfim.
Yabancı gemilerin meçhul rotasında,
Uğraşacak demir atmış limanım yok benim.
​
​Pişmanlık; zift karası, sarp bir yokuştur,
Geriye dönüşü olmayan o kör uçurumdur.
Her adımda ruhu kanatan bir dikendir,
Gözyaşı döktürür, ah dedirtir, soldurur.
O tuzağa düşmeyin, ateşe yürümeyin,
Gönül yükü ağırlaşınca, vakit kaybetmeyin.
Vicdanın fısıltısını dinleyin daima:
Çekip gitmeyi, ardınıza bakmamayı tercih edin.
​
​Yaşa sade, anı tut avucunda sıcak,
Fazla yükü at sırtından, hafifle öylece.
Yalnızca kendi ışığını koru, sana ait olanı,
Gerisini bırak, savursun rüzgâr gece.
Zaman, can pazarındaki yegâne hazinen,
Bir damlasını dahi ziyan etme boşa.
Huzur seninle olsun, ebedi bir dost gibi;
Kalan kendin ol, gidenler bir gölge olsun.
​
​Gitmek, bir mağlubiyet değil, büyük bir zaferdir,
Bembeyaz bir sayfa açmaktır benliğine.
Ardında bıraktığın o boş yeminler değil,
Önündeki sonsuzluğa atılan ilk adımdır.
Kalbin ne derse, odur senin tek Pusulan,
O sesi dinle ve ona koşarak uy.
Unutma ki her kopuş, yepyeni bir doğumdur,
Zincirini kır ve korkusuzca özgür ol.
​
​Belirsizlik ruhu kemiren bir zehirdir,
Yavaş yavaş eritir, bitirir derinden.
Öz değerini bilen insan, bir daha dönmez,
Ömrünü harcamaz nafile peşinden.
Sana ait olmayan sevda oyununa,
Sana ait olmayan o yalan kadere.
Şimdi dur de! Bir daha dönme geriye,
Çek git, bambaşka bir dünya kur kendine.
​
​Geçmiş; ayak izidir, sadece bir gölge,
Onlar yalnızca yaşanmışlık anılarıdır.
Gelecek, henüz yazılmamış taptaze bir şiir,
Her dizesi, her kelimesi senin eserindir.
Yarını beklemek yerine, hemen kalk ayağa,
Hayatın ilk adımını at, şimdi başla.
Pişmanlık denen dipsiz kuyudan uzakta,
Kendi ateşini yak, bir daha hiç sönme.
​
​Gitmek; bir mecburiyet değil, en soylu eylemdir,
Kendine verilen en kutlu, yüce sözdür bu.
"Ben buna layık değilim" deyişinin nârası,
Ruhunda uyanan o fırtınalı sestir.
Prangaları kırmanın o tarifsiz coşkusu,
Gidenler için dünya taze bir nefestir.
Hayat, tereddüt edenler için uzun bir hüzün,
Cesurca adımlayanlar için sonsuz bir şenlik.
​
​Ve bu vedanın son mühürü, son sözü: BENLİĞİM!
Bana ait olmayan her ne varsa şu dünyada,
Bir sis gibi dağılıp, yok olsun gitsin.
Belirsizlikten, kaygıdan ve pişmanlıktan çok uzak,
Kendi özüme dönüyorum, kendim bir başlangıç.
Gözümde ne yaş, ne geçmişten bir keder izi,
Sadece aydınlık ve sonsuz bir huzur var.
Şunu bil: En büyük zafer ve en asil duruş,
Daima ve daima kendi kalbine sadık kalmaktır