Benim Kahramanım...

Benim Kahramanım...

Gelde efkârlanma
rahmetli babam
geldi birden aklıma
sonra dul kalmış anam

çaresizceciğim
bi çareciğim

bir avuç canı
çökmüş omuzları
kısacık boyuyla
boyundan büyük evlâtlarının
bile derdini sırtlanan
garip
zavallı
yok
yok
kahraman anam

ah
ah
senin kadar
olamadık ki biz

bıktık hemen
yıldık hemen
bahaneler bulduk
tüm tanışlara
suçladık
ne varsa
kim varsa
talihi
kaderi
feleği
ama
hiç bakmadık aynaya
anam kadar
harbi
delikanlı
olamadık

ah eli değil
saçının her teli
binlerce öpülesi anam

biz seninde kıymetini bilemedik...

1 mayıs 2007 - Bursa

* Kardeşlerime ve kendime sitemimdir...