Benim İki Yüzüm Var Şiiri - Adem Durmazer

Gözlerimin seni gören yüzünde,
on iki ay sürer bahar.
Kuşlar öter kelebekler uçar.
Ve hiç solmayan çiçekler açar.
Öbür tarafta zifiri karanlık,
ne ay görünür ne de yıldızlar.
Hiç dinmeyen yağmurlar yağar.
Kulaklarımın seni duyan yüzünde,
ne keman ne zurna ne baglama susar,
sabaha kadar dügün sürer,
akşama kadar bayram.
Öbür tarafta bitmeyen üzüntüler.
Ayaklarımın seni gören yüzünde,
inanılmaz bir enerji.
Koş desen ölene dek koşar.
Öbür tarafta tükenmiş derman.
Ne amaç kalmış ne hedef.
Çoktan yazılmış ölüme ferman.
Benim iki yüzüm var.
Biri ölü biri diri.
Çok isterdim.
Hemde çok isterdim görebilmeni.
Eğer bana taşa toprağa bakar gibi,
ağaca,ota,
Yoldan geçen herhangi birine bakar gibi bakarsan,
çöle benzetirsin gönül parkımı.
Eger kalp gözüyle bakmazsan,
ne aşkımı anlayabilirsin,
ne de farkımı.