Hani karanlık yuttuğunda ondan başkasını
Sadece kendi ellerinin birbirini tutacağını
Yalnız kendi nefesinin avuçlarını ısıtacağını
Başka yürüyenin kalmadığını düşündüğünde
Öldürdüğünde kuşları, karıncaları ve çayırları
Boğduğunda suları, dalgaları ve balıkları
Ayağı takılıp düştüğünde dizlerinin üstüne
Daha önce nasıl düşmediğini anladığında
Hani kendisine bakan bir göz olsun diye
Bir gözüm başkasının olsaydı dediğinde
Anladığında ölüm ölülere kavuştururken
Yalnızlığın ise sadece dirilerden ayırdığını
İşte o anda o kapkaranlık, yüzkarası anda
Ayaklarını vura vura ilerlemeli sevdiğine
O anda kaldırıp da yere düşmüş başını
O zeytin karası gözlerine bakarak demeli
Kendin için değil benim için sev beni
Kayıt Tarihi : 6.3.2017 22:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!