İyi, kötü ve çirkin, hepsi içimde
Ne kadar derine insem de
Çıkmadı bir güzellik içimde
Sinem delindi kaleme dokunmaktan
Her güneşli günüm karanlık
Acıyla kaplandım çabalamaktan
Aynaya her baktığımda bulamadım
Her insanda bulunan güzelliği
Her sabah kara kutudaki mezarımdan uyandım
Yalnızlık bilgeleştiriyor insanı
Ne aç gözlüymüş insanoğlu
Bir parça kağıt ve zevk için akıtıyor kanı
Benim içimdeki uğultular da öyle
Derya deniz sığmıyor kalemime
Böyle karanlıkta kalınca rahatlıyor kötü
''Destanlar yazsam anlamazlar''
''Kalemleri akıtsam kağıtlara okuyamazlar''
Tanıyor bütün dünyayı içimdeki kötü
Şu kum tanelerinin düştükleri anlarda
Öldürmüşler içimdeki kötü ve çirkin
Mezarları bile yok iyinin ve güzelin
Kayıt Tarihi : 20.4.2017 20:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!