Bir kabus serildi önüme,
Ve dünyam yasa büründü.
Ben ne yaşadıysam içimde,
Anlayamadın, anlatamadım.
Aşk bana ağır geldi belki,
Ama ben onu taşıyacak kadar gerçek,
Sen ise ona sahip çıkamayacak kadar eksiktin.
Ve sen yüzünü saklayıp karanlık gölgelere kaçtın.
Göz yaşımın hikâyesini bilmedin,
Hastane duvarları kadar beyazdı nefesim,
Ve sen binlerce yalanın esiri olmuş adam,
Masum bir kalbi incittin.
Şimdi yalansa hikayen al git.
Ben bu acıyı da şiir yapar,
Gözyaşımı mısralara gömer,
Yaşarım içimde sessizce.
Helalliğim yokl,
Hakkım var, ahım var,
Ama yolum yok artık yalanlara.
Senin gölgen sende kalsın.
Ben yalnız da yürürüm senden sonra.
Gül Kabacaoğlu
Kayıt Tarihi : 25.11.2025 16:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!