Benim Halimi Hiç Bilmiyorsun..! !

Hoş gelirmiş yar’den çekilen kahır
Sen benim halimi hiç bilmiyorsun
Eller gibi ben’de olmadım mahir
Sen benim halimi hiç bilmiyorsun

Elâ gözlerin’de sevgiyi sezdim
Yokluğunla inan canımdan bezdim
Mecnun olup her’gün çölünde gezdim
Sen benim halimi hiç bilyormusun

Çadır kurdum yüce dağın başına
Umut ektim toprağına taşına
Bilsen neler geldi garib başıma
Sen benim halimi hiç bilyormusun

Ben senin uğrunda iste köleyim
İstediğin yerde gelip öleyim
Daha sana nasıl derdim söyleyim?
Sen benim halimi hiç bilyormusun

Dağ bayır koşturdum yolunda azdım
Kitaplar dolusu şiirler yazdım
Kahrımdan inan’ki kabrimi kazdım
Sen benim halimi hiç bilyormusun

Gelse Doktor tabib merhem kâr etmez
Gam keder sırtımdan aşağı inmez
Yürekte hasretin fırtına dinmez
Sen benim halimi hiç bilyormusun

Yeter artık bitsin YÂR şu firak’ın
İnsafa gel n/olur gülsün DURAK’ın
Yıllar yılı sen’den hayli ırağım
Sen benim halimi hiç bilyormusun

Durak YİĞİT
Gönüllerin Şairi
KOCAELİ

Olmuyor sabahlar gözüm’de ağıt
Gel’de n/olur yâr’im efkârım dağıt
Her gece ıslanır masamda kâğıt
Sen benim halimi hiç bilmiyorsun