2 Şubat 2012, 10:11
Benim değerlerim vardı; Eyüp Babam, Babaannem, Murat Amcam, Ali Babam, Fatma Anam, Anaannem…
Mesela dayılarım: 3 tane dayım vardı, üçü de şahsına münhasır insanlardı. En büyüğü Recep Dayıma Annem “Ebicağ” derdi ne demekse. Anneme her konuda yardımcı olan, neşeli, kahkahalarla gülen biriydi. Bizim evde her şeydi; sanki doktordu veterinerdi, çok vasıfları olan biriydi.
Mehmet (Kel Mehmet) Dayım; saçlarının ucu kıvır kıvırdı. Beni omzuna alır, ağabeyimin elinden tutar gün boyu bizi oyalardı. Çocuğu yoktu. Evinin önünde harika bir bahçesi, bahçesinde türlü türlü meyve ağaçları vardı. Bir gün ineğini satmış bana da bebek almış, Cikcik Ebeme de tıngır (Kova) almış. Çok şakacı biriydi.
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta