Benim çocuğum zeki hem de pek güzel derim
Sonra onu herkesten daha da çok severim
Bırakın dost, arkadaş ve yakın akrabayı
Elimden gelse onu dünyalara överim
Bir elinde oyuncak birinde şeker olsun
Elden bana ne o hiç ağlamasın hep gülsün
Ben bazen mevsimlere bile çok kızıyorum
İstemem o terlesin ıslanıp da üşüsün
Amcası bak çocuğum ne de güzel büyümüş
Geçenlerde tek başına üç çocuğu dövmüş
Dedem dalkıran gibi öfkesinden haykırıp
Elinden kaçanlara basmış küfürü sövmüş
Zaman geçtikçe dersin sanki o başka biri
Söz dinlemez inattan katiyen dönmez geri
O sevimli ve tatlı çocuk bir başka olmuş
Sanki karşımda sarhoş tinerci bir serseri
Oysa çok zaman kendimi ateşlere attım
Zaman oldu döşeksiz soğuk yerlerde yattım
Senden özür dilerim ey benim Ulu Tanrı’m
Farkında olmadan ben bir canavar yarattım
Duygusallığın sonu buymuş ben bilemedim
“Ektiğini biçersin” dediler dinlemedim
Şimdi sonum bu arsız canavardan olacak
Kaç kez ölmek istedim bir türlü ölemedim
05.06.1998
Kayıt Tarihi : 26.1.2021 16:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!