Yazı başlığının ne kadar anlamsız olduğunu belki ilk anda kavrayamamış olabilirsiniz. Ancak dikkatli okursak böyle bir cümlenin kurulabilmesi yani böyle bir olgunun gerçekleşmesi olanaksız. Kişi öz annesinden bahsediyorsa “Benim annemin hiç çocuğu olmamış” diyemez. Ama o diyordu.
Mahallemize 14 yaşında gelin gelmiş, bizim çocuklarımızdan daha küçük bir kadındı kendisi.. İçim yana yana izliyordum. Zavallı perişan bir şeydi. İçine düştüğü aile dev gibi bir aile. Aynı evde üç elti, üç erkek kardeş. Birinde altı öbüründe beş çocuk. Bu yeni zavallıda da şişmiş bir karın elinde ya yer bezi ya süpürge..Her iş saygısızca buyuruluyor o da koşuyor ha koşuyordu. Sorumluluk alanıma girmese de insan alanıma giriyordu ve soruyordum.
-Neden her işi sen yapıyorsun?
Aslında sorum onun için o kadar anlamsızdı ki. Ona göre bu sorunun yanıtını bilmeyen hiç kimse olamazdı yeryüzünde ve yanıtı bilinen bir soruyu soracak kadar salak bir kadın vardı, gelmiş bu soruyu soruyordu.
-“Ben küçük gelinim ya” dedi.. Yani kör müsün der gibi yaptı
-Olsun küçük olunca sen mi yapmalısın? .
Bana bakıyor gerçekten ne kadar salak olduğumu anlamaya çalışıyordu ki ben ikinci soruyu yönelttim.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta