Benim Annem Şiiri - Ramazan Kurt

Tutup adım adım yürüten Annem.
Sallayıp beşiği büyüten Annem.
Sevgiyi saygıyı öğreten Annem.
Bayramda öptüğüm ellere kurban.

Nemliydi gözleri tatlıydı dili.
Bazen güneş olur bazen sam yeli.
Gönül bahçesinin goncası gülü.
Gözlerinden akan sellere kurban.

Üstüme eğilip kol kanat geren,
Bağrına basıp ta gülümü deren,
Bebeğim diyerek bana süt veren,
Saçlarından düşen tellere kurban.

Nur çiçeğim solmuş Çiçekdağında.
Kurumuş kör kuyu gönül bağında.
Uzanmış yatıyor yer yatağında.
Yanağında açan güllere kurban.

Kara haber ile teller çekildi.
Saçlarıma Anam beyaz ekildi.
İki baş ucuna taşlar dikildi.
Kokun ile gelen yellere kurban.

Ölmesin Anneler solmasın güller.
Gurur verir bana öptüğüm eller.
Ramazana Melek bütün Anneler.
Ruhunla savrulan küllere kurban

(Rahmetli anneme ağıt)

Ağustos-1989