Benim Adım Direniş Şiiri - İhsan Yılmaz

Benim Adım Direniş

Ben Amed’de vurulan Kemal Kurkut’um,
Botan’da yankılanan Agit’in sesiyim.
Sur’un dar sokaklarında Ciyager’im ben,
Serhed’in doruklarında kartal nefesiyim.

Göğe yaslanmış dağların taşında,
Rüzgârın kanadında çağrım var.
Her şehirde bir izim, her ovada nefesim,
Kürdistan’da dinmeyen yangınım var.

Ben toprağın kavgasıyım,
Çiçek açan yaslı dalların umuduyum.
Ölsem de kalırım, kalbimden düşmeyen
Özgürlüğün yaralı türküsüyüm.

Gözlerimde çocukların gülüşü saklı,
Analarda ağıt, gençlikte cesaret.
Her adımda yoldaşlarımın iziyle,
Geceye ışık düşüren direnişim ben.

Dört bir yanda yankılanır ismim,
Nehrin akışında, taşın suskunluğunda.
Her kıvılcımda çoğalırım ben,
Bir halkın bitmeyen umudunda.

Ben Amed’de Kemal, Botan’da Agit,
Sur’da Ciyager, dağlarda bir hayalim.
Serhed’in doruklarında özgür bir çığlık,
Kürdistan’da dinmek bilmeyen gerillayım.
Ağustos/ 2025