Benim Şiiri - Tarık Hamza Uçar

Bir söz bazen bozar herşeyi
Ölünün göbeği üstünde duran bir bıçak kadar
Soğuk ve unutkan olur
Iki taraf... iki dost...
Iki kardeş...

Ve bazen acıtır anılar
Bazen de güldürür
Bir laubali gibi
Ve bir sokak lambasından sızan ışığı
Güneş diye yutturur bize
Hayat...

Oysa ki bir kuru ekmek kavgası
Bizim ki
Aç olduğumuzdan değil
Tok oluşumuzdan paylaşımsızlığımız...

Bahçesine giren topu
Kesen adam kadar
Azılı suçlu olan
Benim
Ve sensin ara sokaklarda kelle uçuran Masum...

Dert hata kabullenmekse
Hata benim
Ve hatta doğuştan dır hatam...
Heryeri kan içinde doğan bebek
Benim