BENİ VURDULAR ANNE! ..
Anne ben daha küçüğüm
Ağzımda mavi emziğim
Henüz daha 10 günlüğüm
Anne acımasız katiller vurdular beni
Al kanlara buladılar minik bedenimi
Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Ah kardeşim herkes duyarlı olsa bunlar başımıza gelirmiydi. Çok şahane tebrikler
dünya,
çemberimden hızlı döndü.
yıllar,
telden arabamı gerilerde bıraktı.
ben büyüdüm.
hem de;
kocaman adam oldum,
anne !...
nacizane şiirimden eklemek istedim....
ya bu güzel şiir nasıl fark edilmemiş hayret doğrusu
duyarlı yüreğini ayakta alkışlıyorum dost.
tbrikler ve teşekkürler. Ö.Osman AVCI
Çocuk rüyasında gülüyor
Bombaların inadına
Çatısız evlerinin inadına
Rüyasında
Annesine gülüyor
Kavga etme diyen
Kirli ellerini üstüne sürme..
Diyen annesine
Annesinden artakalan
Çerçevesinden sıkılmış bir fotograf
Sarılmış vurulan abisine
Yuvasından çıkmış kara gözleri
Neredesiniz diye haykırıyor..
Neredesiniz
“Hüznün Peygamberleri”
duyarlılığınız ve kaleminizdeki ince ruh çin teşekkürler
www.sahancoker.com/birtas.htm
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta