Beni Unutma Şiiri - Celâlettin Çevik

Yalnızlık biraz zehir biraz deli sancı
Göze batan diken, uyuşan beyin
Sisler altında kalmış, boşa dönen bir dünya
Ve son kez yudumlanan acı su
Beni unutma. Unutma sakın

Gecenin bir yarısı uykun kaçabilir, uyanırsın
Yeni bir çizgi bulabilirsin gözlerinin altında
Ansızın yağmur yağabilir, ıslanırsın
Geçmişe dalarsın, bütün eskiler üşüşür başına
Beni unutma. Unutma sakın

Trafik sıkışır, köprüler kapanır, kalkar yürürsün
Haberlerde yine bir vahim olaya ıslanır gözlerin
Bilmem kaçıncı “TV’de İlk defa” bir filme dalarsın
Kafan karışabilir haydan huydan, yeni bir seremoniden
Beni unutma. Unutma sakın

Her şeye gülüp geçtiğime, mutlu olduğuma bakma
Çok çabuk kırılabilir kalbim, ağlarken görebilirsin
Üstelik kelebekler kadar da nazlıyımdır çiçekler üstünde
Yüreğinin, aklının her köşesi, dilinin ucu ben olmalıyım
Beni unutma. Unutma sakın

Mahur-buselik bir şarkıdır sevdayı başlatan ey sevgili
Elim tutulmayı, saçım okşanmayı unutmasın, harap olmayayım
Uçup gitmesin tenimden, yüzüme tebessüm koyan koku
Keder yüküne alışık omuzlarım, lakin unutulmak ölüm
Beni unutma. Unutma sakın

Yalnızken veya kalabalıklar içinde hüzün hep çirkin
Güneş, çiçek, yıldızlar birbirinden mutlu şarkılar varsa
“İyi ki varsın” derken yüreğin titriyor gözün ıslanıyorsa
Sevgiyi söylemekte, duymakta çok ama çok güzelse
Beni unutma. Unutma sakın

31 Ağustos