Beni Seviyorum Şiiri - Mustafa Sarpkaya

Gülen gözlerimi uçurup ta uzaklara
Yaşayan ölünün yaşaran gözlerine
Bakıyorum ve dalıyorum derin denizlere
Ve oturunca tahta taşın üstüne
Kahkahalarla ağladığım o yıllar geliyor aklıma
Bakıpta görmeyen nar eşkisi gözlerinden
Usulca süzülürken damla yanaklarına
Kısa ve yorucu bir yolun daha ortasındayım ben
Henüz ağlamak için çok geç
Hayatımın treni batarken soğuk denizlerde
Gülmeyi arzulayan yüzümü azdırıyorum öylesine
Yeşeren evrenin saf sevgisinden
Sensizliği çıkarıyorum payıma
Kalakalıyorum öylece başım ellerimin arasında
Gülmeyi ve ağlamayı aynı anda başaran
Bu gözlere çok şey borçluyum biliyorum
Ve artık beni seviyorum...