Beni Sev 3 Şiiri - Doğan Çeçen

İlhamı aşktan, kökü yürekten...

Beni sev,
Ama sıradan bir sevgiyle değil.
Göz göze gelince zamanı durdurur gibi,
Tenimi değil, ruhumu hisseder gibi sev.

Beni sev,
Rüzgârda saçlarım savrulurken değil sadece,
Fırtına koparken de elimi bırakmadan sev.
Yanımda durduğunu bilmek yetiyor bazen,
Yalnızlığın en koyu anında bir “ben buradayım” gibi...

Beni sev,
Gülüşümü ezberle ama
Ağladığımda da aynı tutkuyla bak bana.
Çünkü aşk sadece mutlulukla değil,
Birlikte taşınan acılarla da büyür aslında.

Beni sev,
Sana ait olmayan hiçbir kelimeyle konuşma,
Yalanlar içinde bir “gerçek” ol,
Ne olursa olsun,
Ben sende kendimi unuturcasına kaybolayım.

Beni sev,
Seninle eksik değil, tamam gibi olayım.
İç çekişlerimin sonundaki huzur ol,
Baktığımda “işte bu” dedirten
O gözlerin var ya...
Onlarda başlayayım her güne.

Beni sev,
Bir dert gelecekse senden gelsin.
Çünkü seninle olan her şey,
En azından anlamlı,
En azından gerçek olur.

Beni sev,
Ne güzelliğim için ne gücüm için,
İçindeki en kırılgan çocukla sevişir gibi sev beni.
Korur gibi değil,
Kendini bana emanet eder gibi sev.

Beni sev,
Bensiz geçen zamanlarına bakıp
Bir eksik, bir yarım hissedecek kadar çok…
Ve varsam, hayat tamam diyebilecek kadar derin.

Çünkü ben sana şiir değil,
Yalansız bir hikâye olmak istiyorum.
Ne başı belli ne sonu,
Sonsuzluk gibi;
Sadece seninle anlam kazanan.

Beni sev…
Bir ömrün huzurunu içeren bir dokunuşla.
Ve unutma;
Sevmenin başka bir adı varsa,
O sensin.