tanrı...
aşk sözü verir
yaratmadan önce
insanı.
vaat edilmiş yürek toprakları ıssız..
kutsal bir su gibi gözyaşların....
durma
ağlat çiçeklerimi
toprağın nefret hali
yık
bütün kaleleri mi
yüreğime hançer yap
umut rengi gözlerini
beni senimden vurdular
ey sevgili
gelişinin rengine boyarken
tüm siyahları mı
hapsettiler ruhuma
ahu zarımı....
BENİ SENİMDEN VURDULAR
EY SEVGİLİ............
ÖLDÜĞÜM YERDEN KOKLADIM
GÜL RENGİ ELLERİNİ....
Kayıt Tarihi : 16.9.2014 11:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!