Et ve kemikten ağlarla, metal dağlarıyla,
Sevgisiz, aşksız, ruhsuz büyüyorken kent,
Kendi içine çekildi gölgeler öksüz kaldı
Gecenin gözleri öfke dolu dilinde küfürler
Kaçacak bir yol bulamadım yalnızlığımdan
Saklanabilecek, sığınacağım bir kucak
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta