Gözlerin vardı senin,
Sokaklarını ezberlememe gerek yoktu,
bakışların hiç yabancı değildi bana..
Bedenimin açık adresini biliyordu sanki ellerin..
Dudakların hep benden önce davranırdı
kuracağım cümleyi pat diye sen söylerdin..
Benden uzun yaşacaksın derlerdi hep biri diğerinden önce konuştu mu!
Gidişinle ben öldüm..
İçinde ki ben hala yaşıyor mu?
gittin!
sensizlikte sensiz kalmam gerekirken,
seninleyken sensiz kalmışlığım neden?
O’na gidişinle anne olma hayallerimi öldürürken sen,
Kaç kadın da bir çocuğun doğma şansını elinden almıştın bilmeden?
Gittin..bir gün alıp kendini gittin..
beni kendimle bırakıp gittiğini sandın,belki de ilk kez yanıldın!
benim tüm benliğim sendin..
Kayıt Tarihi : 2.1.2010 21:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!