Beni Böyle Sevme Şiiri - Esra Nizam

Beni böyle sevme!
Gitmenin gürültüsüyle
odalarımı dağıtıp,
sonra
yerden telaşla topladığın camların
keskinliğini merhem diye
sürme üzerime!

Bir köşeye atıp
tozların diline bıraktığın ismimi,
dönüşlerinle silmeye çalışma!
Silemezsin.

Alın çizgilerime kadar
yerleşti acımın izi.
Gündüzün alnına sürülen
gece gibi davranarak,
örtemezsin açtığın yaraları.

Sana dair ne varsa,
hepsinin altında
başka bir yokluk gizli.
Gitmelerine sunduğun bahaneler
kalmalarını utandırıyor artık.

Dokunmaya çalışıyorum
elimden kayıyorsun.
Sevmeye devam ediyorum,
kalbimin kıyısına
göz kırpmakla yetiniyorsun.
Sarılmak istiyorum,
kollarımın arasına çöken
yalnızlıktan başka
hiçbir şey hissetmiyorum.

Vazgeçiyorum,
yine dikiliyorsun karşıma.
Ben hep burdayım ki diyorsun.
Aklımın kırlangıçlarını ürkütüyorsun.
Senin
var olmaktan anladığın bu kadarsa
bana böyle gelme!

Ellerim,
aynı düğümü yüz kez atan
bir gündüz düşüne döndü.
Çözüldükçe üşüyor.
İstediğin zaman arıyor,
istediğin zaman geliyorsun.
Günlerimin takvimini,
takvimsiz bir mevsime çeviriyorsun.

Ben senin pervasızlığına
alışabilecek birisi değilim.
Kendi içinin karmaşasına
ne beni, ne de hislerimi
dahil edemezsin.

Bir kitap ayracı değilim ben.
Hayatının en güzel sayfası sayıp
sadece aklına geldiğinde
çevirip okuyamazsın beni.
Beni böyle incitme!

Ben artık yorgunum.
Ya karar ver, ya da git!
Bu cümleyi rest olarak söylemiyorum.
Bir ölçü,
bir terazi gibi söylüyorum.
Kalbimin kefesi senden yana
ağır kalsın istedim uzun zaman.

Ama bu ağırlık,
nazlanan bir dağa dönüştü içimde.
Dağ yürüsün diye beklemek,
rüzgârın yelken açmasını
beklemek kadar beyhude.
Beni böyle yorma!

Beni anla!
Kafana göre yönetebileceğin
bir kadın değilim ben.
Senin bu gelgitli aşk oyununa
hislerimi feda etmem.
Senin her sözün,
her sözde sakladığın boşluk,
benim bütün sabrımı eritti.
Beni kendinle karıştırma!
Ben gidersem dönmem.

Sende iyi biliyorsun ki;
ben bir kıyı değildim.
Kendi dalgalarına bile kafa tutan
bir denizdim.
Ve sen, hiçbir zaman
yüzmeye cesaret edemedin.
Bana geldiğin
bütün zaman dilimlerinde.
kıyıda kalmış bir korkaktın!

…

Ve yine dünya !
Aynı dünya işte !
Ve işte yine aşk,
Bir kadının omuzlarında taşındı.
Yine bir adamın
korkularında boğuldu.

...