Beni Bir Salın Şiiri - İbrahim Ateş

Beni bir salın
boşlukta gezinsin ruhum
varayım hayatın tadına
beni bir salın
yüreğimdeki ateş söner belki
keklik olup sığmam kimsenin çantasına

Razıyım bir serap kadar sürsün
başka sofralara meze olan mutluluğum
itirazım yok doğan güne
kimseden bir beklentim yok
beni bir salın
salın da günyüzü göreyim

Hiçbir insan görmedi
evveliyatını hüznümün
kendi yarasını kendi saran
eski topraklar kadar hassas ruhum
sömürü altında
beni bir salın
salın da ümitlerim tükenmesin