Bir sabah yokluğunla uyandım,
Sesin yoktu, iz yoktu, ben yoktum.
Aynaya baktım…
Yansıyan her şey sendi, ben değildim.
Dönersin sanmıştım bir gün,
Bir iz bırakır diye bekledim.
Oysa sen giderken beni de götürmüşsün,
İçimde kalan her şey sessizliğe büründü.
Beni benden götürdün,
Gözüm açık kaldı yıllardır.
Adını biri söylese bile titriyorum,
Söyle, hangi yarayla yaşanır?
Her sokakta sana rastlıyorum,
Kimi zaman bir bakışta, kimi zaman bir şarkıda.
İçimde bir kapı kapanmadı,
Ve o kapının arkasında hâlâ sen varsın.
Giden sen oldun,
Ama kalan ben değildim.
Bir şehir dolusu anı çöktü üzerime,
Nefes almak bile suç gibi şimdi.
Beni benden götürdün,
Gözüm açık kaldı yıllardır.
Adını biri söylese bile titriyorum,
Söyle, hangi yarayla yaşanır?
Sana dair ne varsa sustum,
İçimde bir fırtına dinmedi.
Yüzün aklımdan hiç gitmedi…
Ve ben, hâlâ senin yokluğundayım.
Kayıt Tarihi : 30.5.2025 04:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!