Malûl oldu yürekler; aşklar sürüncemede
Küflendi bu şiirler, beni anlamıyorsun…
Dideler nihan olmaz ama kisvesi takmış;
Yok olmanın yolu yok adresi bilmiyorsun
Yasaklanmış ağaçtan bir salkım hayat sarkmış
Aynada aşk görünmez sen kimi arıyorsun
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Lisanın sustuğu yer yüreğin konuştuğu
Ruhların kucaklaşıp semada buluştuğu
Kaynağından kopan su deryasına koştuğu
Susadım, yudum yudum kandım mı sanıyorsun
Çölden gelen Mecnunum beni anlamıyorsun.
Bir çınarın gölgesi rahatlatır gölgemi
Esti Yunusça rüzgar sardı bütün evreni
Sen yolcusu ukbanın bense beklerim seni
Ibrahimi ateş bu yandım mı sanıyorsun
Ruhum ısıya muhtaç beni anlamıyorsun.
Odunun doğrusunu seçerken bir ormanda
Hakkı anlattın bize elif olduk zamanda
Mayalandı unumuz bu ilahi harmanda
Savrulan duyguları saman mı sanıyorsun
Şulesindeyim aşkın beni anlamıyorsun.
Dört kitabın manası sevgide buluşunca
Kalptir evren hücresi doğaya doluşunca
Gönül kabeye eştir can cana kavuşunca
Yıkınca bir gönülü Hakkı darlatıyorsun
Yunusca sevgideyim beni anlamıyorsun.....Mediha Biyik...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta