Bendeki yer Şiiri - Mesut Başar

Bendeki Yer

Benim de yüklerim vardı,
omuzlarımı çökerten sessiz yaralarım.
Ama hepsini bir kenara bıraktım,
senin gülüşüne yer açmak için.

Kendime bile derman olamıyorken
senin yaralarını sarmaya uğraştım.
Kendi kanayan parmaklarımla
senin dikenlerini çıkardım.

Belki beni özlemezsin,
belki adımı bile anmazsın,
ama bir gün durup düşünürken
bendeki yerini hatırlarsın.

Çünkü ben sana sevgiden öte
bir sığınak verdim,
kendi karanlığımla aydınlatmaya çalıştım seni.

Ve gün gelir,
hiçbir yerde bulamazsın o yeri
çünkü orası bendim,
ve ben artık orada değilim.