Bendeki Hayat

Motivasyon şart.
Şuraya güzel bir ben bırakıyorum hep gülümseyen...
Gülümsemek benim en güzel, en güçlü silahım belki de. Savaşım kendimle,;o yüzden hayatın silahları kuşanarak gelmesi ,güçlendiriyor ;sadece beni.Renklerimi bazen siyaha, bazen griye, kimi zaman beyaza , maviye çeviriyor. Her renkten biraz işte.Siyahı, kırmızıya çevirmeye çalışmıyorum mesela ,siyaha yakışanları siyah seviyorum; kırmızıyı da, kırmızı yakışanlarla...Ama gerekirse acının rengini değiştirebiliyorum, mesela hacmini
küçültebiliyorum gözyaşlarım sayesinde. Kraliçe tahtına da çıkartabiliyorum yüreğimi, gerekirse; dar ağacına da asabiliyorum aynı yüreği, sehbasının tekmesini kimseye bırakmadan. Anlayışlı ,sevecen de olabiliyorum; mesela sen şerefsiz olupta, sabrımı zorlamazsan.Kavgada adil olabiliyorum zaaflarından ,sırtından vurmadan coğu adamdan daha adam hakkı hakka teslim edebiliyorum,hakkını vererek kavganın,payıma da düşeni de bırakmadan. Ve çanlar senin için çalıyor şimdi ,ister sev, ister sevme, ister gel, ister git,güzel seveni sevmesini bilirim ,gidene yolun açık olsun derim. Gelenle anı biriktiririm; gidene de veda şarkıları.Ama gitme demem asla.Kendimi çok seviyorum beni sevenleri daha da çok. Çünkü onlar mutluluk sebebim, onlar yaşamımı kolaylaştıran meleklerim sevdiklerim.
Benden söylemesi ama sözüm meclisten dışarı diye de ekleyelim ki kimse şahsına almasın yazılanları ya da kimse buradaki cümleleri tamamen Dilek le örtüştürmesin ,bazı yerleri ben ,bazı yerleri tamamlamak adına kurulan cümlelerdir.

Gecenin bu saati öylesine Dileğin içinden dökülenler.