Bendeki Hal Şiiri - Hayati Kork

Bendeki Hâl

Zamana inat olsun diye,
zamansız yazışım ondan.
Görmek istemediğimin körlüğünde
mukavemet gösteriyorum hâlâ.
Bitişine inanamadığım
sabıkalı vakitlerin
soylu sevdalarından.

Bir günbatımı gözlerime
silik bir çehre düşer.
Ulu orta mecalsız
ve meccanen harcanan,
teskeresine ramak kalmış
zulalı bir hayatın
puslu ömründen…
Bu bendeki,
benden giden.

Desenlerin en soluğuydu şimdi;
nakışlanır yüz ifadelerim.
Bir kermes tezgâhına,
bağışına nakit avansla,
payına düşerine,
etiketsiz,
değer densiz
“Gitti gidiyor” çığlığında
satışına sunulan
bütün bir sözlerin…
Meğer hepsi yalan.

Yedi Uyurların
geçmişinde şimdi hayallerim.
İsmailî teslimiyette
boyun düşen,
günü katle boyayıp
kıpkızıl aydınlıkla
güneşi boğar.
Ondandır ki
matemi sözlerimden
sancılı şiirler doğar.

Umutlarsa yarınsız;
yarınsız, günübirlik.
Kahpelerin sevdasında bir yürek
sevgisini arar.
Ah be geçmişli yar,
özle anlaşılmaz olduk;
özüm artık neye yarar?

Mukadderat mı ki?
Karanlığın labirentinde gece,
şafağı mutlak bildiğimden,
eyvallahsızlığın zelilliğinde
yaşadım bir ömür.
Şimdi…
Geçmiş zamanların silüeti yansır,
hayal meyal vakitlerimden kalan
çözülür o an
tüm varlığımın mecalı.
Ve ne varsa yüreğimde
okunur onun
bendeki hâli…

hayati kork — Gecenin bir vaktinden, 14/07/2014