ne unutur,
ne kapatıp gözlerimi hatırlamak için zorlarım kendimi
bilirler turuncu yollarda ümitsizce yürüdüğüm;
sefil urbam ve hiçliğimi yandaş edip yanıma
öyle rezil ve gözünde rüsva nice ahval halinden
böyle perişan çekilirim kendime....
bende bilirdim fiyongu takıp ütülü gömlek üstüne
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta