Neden durup durup aklıma geliyorsun
Neden senden bir adım öteye gidemiyorum
Hayatimda ilk kez çaresizim
Rüzgarda savrulan yaprak gibi savruluyorum
Bozuk saat bile günde bir kere doğruyu gösterirken
Ben neden senden düşüncelerimi alamiyorum
Birsey var aramızda adini henüz koyamadığım
Bazen kızgın kumlarda çıplak ayak yuruyormuscasina ateslendiren
Bazen de buz dolu bir küvette kitap okuyormuş hissi
Şimdi sen benden daha net daha keskin
Kelimeler bekliyorsun biliyorum ama
Kalemin ucundan damla damla akitamam ki Seni
Ben seni anlatmaya kalksam kağıtlar yetmez
Siirler ifadesiz kalır
Sen sustuklarindan
Arada kesilen nefesinden
Birde solunda beni görünce düzensiz atan kalbinden sor beni
Bazen ne yaparsan yap ifadesiz kalır kelimelerin
Anla dersin içine içine
Soluna yapışır bir alev
Kimileri aşk der kimileri ölüm
Ben karşımda seni düşününce koyabilecegim bir tabir bulamıyorum
Biliyorum kulakların hasret sesime nefesime
Yada dudaklarımdan dökülecek sözlere
Ama işte bende duygusuz bir şiir yazamıyorum
Harf harf dokumak isterken seni
Yürek kilimime
Nakış nakış düştün ellerime
Ama ben yinede dokuyamadım o kilimi
Şimdi yirmialti harfi bir bir ayağından vurup
Tek tek sakatlıyorum
Ve çıkıyorum üç harfle karşına
(AŞK)
Ya vur kır yüreğimi
Yada sar sarmala beni
Aşk bu kadarcık fedakarligi hakketmez mi
Bende kal sevgili
17.01.2024 14:55
Kayıt Tarihi : 17.1.2024 14:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!