Ben Yüregimi Sökerken Şiiri - Faruk Doğan 2

Ben yüreğimi sökerken yerinden,
Sen alınganlık diyorsun buna.
Oysa ben, kelâmın sustuğu bir gecede
İçime gömdüm seni, haberin yok...

Bir yangın büyüyor kaburgamda,
Adınla başlayan her cümle
Bir gözyaşıyla bitiyor.
Ve ben hâlâ seni suçlamıyorum.

Sen gülüp geçiyorsun
Ben her gülüşünde biraz daha eksiliyorum.
Bir çırpıda unuttun belki,
Ben ezberlemeye ömrümü verdim.

Alınganlık diyorsun ya hani,
Sen hiç öyle sevdin mi?
Birinin sessizliğinde boğulmayı,
Bir tebessüm için yanmayı bildin mi?

Kalbim, sana dair her hatırada
Bir mezar kazıyor şimdi.
Adını andığım her dua
Geceden kopan bir yıldız gibi düşüyor.

Ben yüreğimi sökerken yerinden,
Sen hâlâ "abartma" diyorsun.
Oysa aşk dediğin şey
Bir can borcu kadar ağırdır bazen.