Neden bu kadar amansız, bu kadar zalimsin hayat?
Sustukça hep ezildim, kimseye hayır diyemedim.
İyiliğimin bedelini hep yalnızlıkla ödedim ben,
Değer verdikçe değersizleştiğimden yoruldum.
En kırılgan yerimden vurdular, hiç acımadan,
Yanlışlarını gördüm, sustum insanlık bende kalsın diye.
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Aynen öyle zalim hayatın acıması yok kimini az yorar kimini ise öyle yorar ki nefes bile aldırmaz yorumunuz için çok teşekkür ederim. Saygılarımla
Sayın Veysel Abim kimi yormadı ki hayat
Aynen öyle zalim hayatın acıması yok kimini az yorar kimini ise öyle yorar ki nefes bile aldırmaz yorumunuz için çok teşekkür ederim. Saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta