Ben yaşamın diğer yanından geliyorum umutlarım yok denecek kadar az onun için yüreğimi suskun bıraktım sevgilere
Güneşi unutturdular gecenin karanlıklarına sor beni şimdi
Ayrılıklar benim mekanım oldu sözde terk edilmeyecektim ama sessizce çekip gittiler hayatımdan
Bu sevginin bitişini sadece gidenlere bağlamıyorum benimde kabahatim var vefasızları sevmemeliydi yüreğim
Yol verir mi karanlıklar artık bana geceyi gündüze sorar oldum unutturdun gökyüzünün mavisini
Hasret bırakanlar şimdi uzakta nereye kadar gideceğim ulaşmak için bana yazılanlar hep acılar
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta